kredyty bankowe

Encyklopedia PWN

[łac. consortium ‘zjednoczenie’],

ekon. forma współdziałania przedsiębiorstw, banków, towarzystw ubezpieczeniowych, najczęściej oparta na umowie cywilno-prawnej, tworzona dla realizacji dużych lub szczególnie ryzykownych przedsięwzięć;

leasing

[lị:sıŋ; ang., ‘dzierżawienie’],

ekon. specyficzna forma umowy najmu lub dzierżawy, polegająca na odpłatnym (rozłożonym na raty) przekazaniu w użytkowanie określonego przedmiotu transakcji;

Polski Bank Inwestycyjny SA,

bank komercyjny,

pożyczki wewnętrzne państwa,

ekon. zobowiązania finansowe władcy lub rządu wobec wierzycieli krajowych.

prawo finansowe,

gałąź prawa publicznego, obejmująca ogół norm prawnych regulujących funkcjonowanie finansów publicznych (zwłaszcza państwa), głównie publiczną działalność finansową (pieniężną).

procent

[łac.],

ekon. cena uzyskania kredytu; wynagrodzenie, jakie otrzymuje wierzyciel (kredytodawca) od dłużnika (kredytobiorcy), dochód z kapitału;

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>